U pani Teodory Mateckiej w Oporówku byliśmy pięć lat temu. Wówczas obchodziła 90. urodziny. I to wtedy opisaliśmy jej życie, zwłaszcza drogę jaką przebyła z Holandii do Polski. Bo pani Teodora jest Holenderką, urodzoną w Niemczech, dokąd rodzice pojechali w poszukiwaniu pracy. I właśnie tam w czasie wojny poznała swojego przyszłego męża. To był Edmund Matecki, z Polski. Pobrali się w 1947 roku, a już rok później przyjechali objąć gospodarstwo po cioci w Oporówku. Tutaj zamieszkali, tu urodziła się ich córka, tu pozostała na zawsze.
Pięć lat temu pisaliśmy, że pani Teodora ciągle jest samodzielna i sprawna. Mieszkała w swoim małym domku obok zabudowań córki i wnuczek. Sama przygotowywała sobie posiłki, sprzątała, nawet robiła małe, ręczne pranie. Lubiła też jeździć rowerem, wybrać się z wnuczką na zakupy do Leszna, a także opiekować ptaszkami w domu. Wtedy mogła mieszkać sama, choć oczywiście bliskich miała na wyciągnięcie ręki. Dziś byłoby to już niemożliwe. Pani Teodora jest o wiele słabsza, wymaga opieki i wsparcia.
Odwiedziliśmy panią Matecką w dniu jej 95 urodzin. Złożyliśmy życzenia, wójt gminy przekazał kwiaty. Pani Teodora mieszka teraz u wnuczki. Ma swój pokój, swoje pamiątki. Córka jest u mamy kilka razy dziennie, druga wnuczka również. Nic dziwnego, jak jubilatka uśmiecha się, jest pogodna, zadowolona. Ma naprawdę spokojną codzienność.
Życzymy więc pani Teodorze, aby doczekała kolejnych jubileuszy. Aby obchodziła setne urodziny i abyśmy także wtedy mogli gratulować jej sędziwego wieku i miłości bliskich.